Ondanks deze diversiteit van therapeuten en therapieën werken al de therapeuten vanuit eenzelfde filosofie: De kracht van binnenuit...

Volgens dit principe werken vraagt een specifieke therapeutische attitude.

Volwassenen

Zelfs bij een ogenschijnlijk ‘mechanisch’ fysiek probleem, werken onze therapeuten met de ‘interne kracht’ van de patiënt. Deze notie van interne kracht gaat terug naar Dr. Sutherland, één van de grondleggers van de osteopathie, die stelde dat ‘het beter is om te werken met de interne kracht van de patiënt, dan met een externe ‘blinde’ kracht’.

Concreet betekent dit dat de therapeut niet met een ‘externe kracht’ (bijvoorbeeld manipulaties of ‘kraken’) werkt om het lichaam van de patiënt ‘recht’ te zetten of in beweging te zetten, maar dat hij door precieze handgrepen reacties in het lichaam van de patiënt veroorzaakt, waardoor het systeem van de patiënt zichzelf corrigeert, zelf in beweging komt.

Werken met de interne kracht van de patiënt kan u best vergelijken met een dialoog: de therapeut stelt – met zijn handen - gerichte vragen aan het lichaam van de patiënt, waarop het lichaam van de patiënt reageert. Wanneer de patiënt zelf de interne reacties van zijn lichaam leert waarnemen tijdens de behandeling en daardoor betrokken wordt tijdens de behandeling, wordt de therapeutische aanpak aangevuld met een pedagogisch aspect. De patiënt voelt dat niet alleen de buitenkant van zijn lichaam (‘carrosserie’) behandeld wordt, maar voelt zich van binnenuit betrokken.

Deze vorm van behandelen wordt door de patiënt als heel respectvol ervaren: op geen enkel ogenblik wordt het lichaam geforceerd (bijvoorbeeld door niet te ‘luisteren’ naar de reactie van het lichaam of door vragen te stellen waarop het lichaam van de patiënt niet kan antwoorden).

Deze dubbele aanpak – therapeutisch en pedagogisch - is bijvoorbeeld uitermate geschikt voor het behandelen van stress-gerelateerde en psychosomatische klachten.

Kinderen

‘Inner-G’ speelt eveneens een belangrijke rol in onze begeleiding van de ontwikkeling van kinderen.

In de eerste plaats gaan we steeds het gedrag van het kind van binnenuit proberen te begrijpen, vanuit het standpunt van het kind. We vertrekken van wat het kind al kan, weet, begrijpt en emotioneel aankan om te kunnen begrijpen waarom het kind geconfronteerd wordt met een bepaald niet-kunnen of waarom hij niet-aangepast gedrag vertoont.

Vervolgens hebben we als doel de interne (taal-, denk- en handelings-) structuren van het kind te ontwikkelen, waardoor het beter de externe structuren (tijd en ruimte) kan vatten. Het kind ontplooit zichzelf en wordt minder afhankelijk van sturing van buitenaf. Het staat ‘sterker’ in zijn schoenen, kracht van binnenuit, waardoor het met vertrouwen in de wereld staat en de uitdagingen waarmee het geconfronteerd wordt tegemoet kan gaan.